یا الله
سلام
حرف‌های ممنوعه!
دوستی داشتم تعریف میکرد که همسرش به او گفته است:《هیچکس نمی‌تواند جای پدرم را بگیرد حتی تو!》حالا او از من میخواست در واکنش به این حرف چه کنم؟
راهکارهایی دادم اما در درونم می‌دانستم درمانگر این زخم نیستند این راه‌ها!
کاش می‌دانستیم بعضی از حرفها را باید با خودمان تا پس از مرگمان همراه کنیم هرچند حق باشد یا نگهداری آن در دل سخت و جانکاه هم باشد!
البته اینکه توقع داشته باشیم فردی جای خالی فرد دیگری را برای ما پر کند توقع مناسب و عاقلانه‌‌‌ای نیست چرا که پدر، مادر، برادر، خواهر، دختر، پسر ، دوست و هر کس در هر نقشی که هست جای خودش را دارد و دیگری نمی‌تواند جایگزین نقشش باشد.
زندگی مثل بازی فوتبال نیست که یک نفر را با نفر دیگر تعویض کنیم و منتظر گل زدن ذخیره طلایی باشیم! نه! اصلا اینطور نیست! نه شوهر می‌تواند جای پدر را بگیرد نه زن می‌تواند جای مادر را!
اگر چنین توقعی از همسر یا هر کس دیگری داشته باشیم ضمن اینکه توقع نا به جایی از او داریم راه را بر او و خودمان برای رضایتمندی از همدیگر بسته ایم!
از دیگر عواملی که باعث غیر عاقلانه بودن این توقع است این است که با این بیان دست به مقایسه می‌زنید و آدم‌ها معمولا از مقایسه خوششان نمی‌آید. شما شاید تصور کنید که اگر به همسرتان بگویید نتوانسته جای پدر یا مادر او را بگیرید، همسرتان در صدد اصلاح خود برمی‌آید و تلاش میکند تا مثل پدر یا مادرتان شود؟! اگر اینطور فکر می‌کنید سخت در اشتباهید چرا که همسرتان با مقایسه شدنش با دیگری هم از شما دور می‌شود و هم از پدر و مادرتان و آنها را در بهترین حالت ممکن رقیب خود می‌داند و آدم‌ها با رقیبانشان رابطه خوب و صمیمانه‌‌‌ای ندارند.
از سویی دیگر شما با این سخن همسرتان را تحقیر کرده اید، خودتان را جای او بگذارید از تحقیر شدن لذت می‌برید؟ چه می‌کنید با کسی که تلاشش تحقیر شماست؟
با این دلایل گفتیم که گفتن این حرف به همسرتان که شما نمی‌توانید جای فلانی را برای من بگیرید در اصل عاقلانه نیست ولی از دریچه اخلاقی هم بخواهیم نگاه کنیم به نظر می‌رسد این مدل حرفها درست است در دل ما شاید باشد و اصلا حق و درست هم باشد ولی گفتنش به دیگری اصلا اخلاقی نیست لذا بهتر است اینچنین حرفها را باید مثل رازی در دلمان نگاه داریم و این رازهای یک نفره را با هیچکس در میان نگذاریم.
